ฝายมีชีวิต ตอนที่ 8
เด็กตัวโตกว่าเหล่านั้นหลอกล่อเด็กเล็กกว่า ให้ลงไปที่ลึกกว่ามากขึ้นมากขึ้น จนกระทั่งเด็กเล็กเริ่มว่ายน้ำแข็งแรงขึ้น อั๊ยยะ อะไรจะสุดยอดขนาดนั้น ฝายมีชีวิต สร้างชีวิตแท้แท้ของมนุษย์ขึ้นมาใหม่ มนุษย์ที่เมื่อหลายปีก่อน มุ่งมั่นที่จะแข่งขัน มุ่งมั่นที่จะเอาชนะ ไม่ว่าจะโดยวิธีใดก็แล้วแต่ แม้กระทั่งบางครั้งอาจต้องกลั่นแกล้งหรือทำลายคู่แข่งขัน ทั้งที่เคยเป็นเพื่อนหรือญาติก็ตาม แต่วันนี้ฝายมีชีวิตทำให้มนุษย์ กลับมาร่วมมือกันช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ถึงแม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย
แล้วก็มาถึงวันที่เราเจอปัญหาหนัก หนักจริงๆ เพราะใหม่ๆการแบกกระสอบทราย ไปจัดวางนั้น ทุกคนยังแข็งแกร่งยกไปได้ครั้งละหนึ่งกระสอบ บางคนก็ครั้งละสองกระสอบ แต่เมื่อหลายวันผ่านไป เริ่มเหนื่อย เริ่มล้า ก็จึงคิดผ่อนแรง โดยการใช้วิธีกระสอบละสองคน โดยใช้ไม้คานหาม หามหัวหามท้าย งานก็เริ่มช้าลง และเวลาก็เริ่มเหลือน้อยลงเช่นกัน เพราะหน้าฝนเริ่มมาเยือนแล้ว เริ่มมีความกังวลใจว่า จะเสร็จตามกำหนดหรือไม่
ครูท้วมไม้หลา 29 12 2557 19.57
ฝายมีชีวิต ตอนที่ 9
จนกระทั่งถึงวันศุกร์ ที่ 3 ตุลาคม 2557 เราจำได้แม่นยำ เราเป็นคนที่มาอยู่กับฝายเกือบตลอด แต่มา เฮิ้ง เพียงอย่างเดียว เพราะเราไม่เหมาะที่จะทำงานหนักเหมือนคนอื่นเขา จึงได้ปรึกษาท่านผู้หนึ่ง ทำหนังสือไปยังหน่วยงานที่คิดว่าน่าจะช่วยเราได้แน่นอน และเราได้ส่งหนังสือทาง ems ในบ่ายวันนั้น
ตกค่ำ น้องแมว คุณสุรศักดิ์ จันทร์ปาน ได้โทร.หาเรา บอกว่ามีนายทหารจากค่ายเทพสตรีศรีสุนทรมาหา เราถามว่าเรื่องไร น้องแมวบอกว่าเรื่องฝาย เราจึงได้เอาสำเนาหนังสือเมื่อช่วงบ่ายติดไปด้วย เมื่อไปถึงทราบว่าท่านคือ ร้อยตรีสุเชษฐ์ สิทธิ์ทอง หรือหมวดปุ๊ ท่านบอกว่า ท่านได้รับคำสั่งจากพันโทนภดล แทนขำ ผู้บังคับกองพันทหารปืนใหญ่ที่ 15 ให้มาดูการสร้างฝายมีชีวิตคลองพุดหง ว่าเป็นอย่างไร เราและน้องแมวจึงช่วยกันเล่าให้ท่านฟัง เมื่อท่านเข้าใจเรื่องราวดีแล้ว ท่านจึงไลน์ไปหาท่านผู้พัน สักครู่หนึ่งหมวดปุ๊ ก็บอกพวกเราว่า ท่านผู้พันอนุมัติให้มานำกำลังทหารมาช่วยพวกเรา
เฮ้ย เว้ย เฮ้ย เราตกใจ คุยกันหัวค่ำ อะไรวะทหารอนุมัติด่วนกันในเวลาประมาณเกือบสามทุ่ม เป็นจริงหรือวะนี่
ครูท้วมไม้หลา 29 12 2557 20.21
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม กลุ่มผู้ร่วมอนุรักษ์ฝายมีชีวิต...การบริหารจัดการน้ำของชุมชนแบบพึ่งพาตนเอง