นี่เป็นคำถามจากบางท่านได้ถามว่าจะให้เมืองคอนประกาศเป็นเขตปลอดภัยแล้งถาวร จะเป็นไปได้อย่างไร เมืองคอนกว้างใหญ่มาก ใครจะทำ ผมก็ตอบว่าใช่ครับ เมืองคอนกว้างใหญ่มาก มีเนื้อที่ถึงกว่า 6ล้าน 2 แสนไร่ ก็ต้องให้คนคอนนี่แหละทำ แล้วจะทำอย่างไร ท่านยังถามต่อ ผมเลยบอกว่าท่านไม่ต้องถามแล้วล่ะ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง
เคยสังเกตไหมครับว่า ไม่ว่าเราจะไปไหนมาไหน สิ่งที่เราต้องเจอประจำคือสะพาน แล้วเกี่ยวอะไรกับสะพาน ก็ใต้สะพานทุกที่มีคลองหรือลำห้วย ยกเว้นสะพานลอยข้ามทางรถไฟหรือข้ามถนนรถยนต์ ผมสังเกตดูจะมีสะพานทุกๆ 1 กม. หรืออย่างมาก ก็ไม่เกิน 2 กม. ในทุกสายน้ำนั้นเราสามารถสร้างฝายมีชีวิตได้ทั้งหมด
แล้วใครล่ะเป็นผู้สร้าง ก็คนตรงนั้นแหละครับ อย่างที่ผมเคยบอกไว้แล้ว ว่าฝายมีชีวิตต้องเริ่มจากกระบวนการประชาเข้าใจ โดยต้องหาวิธีการให้ประชาชนรู้ว่าเขากำลังเดือดร้อนเรื่องอะไร และจะแก้อย่างไร ถ้าเขาขาดแคลนน้ำ ก็ต้องแก้ปัญหาเรื่องน้ำ ถ้าเขาไม่ขาดแคลนน้ำ ก็ไปแก้อย่างอื่น อย่ายัดเยียดให้เขาทำเลย เสียเวลาและเงินเปล่าๆ ต้องแก้ให้ตรงความต้องการ
แล้วฝายมีชีวิตถ้าทางราชการทำเองได้หรือไม่ ทำได้ครับ เพราะฝายมีชีวิตใครๆ ก็ทำได้ เพียงแต่กติกาที่สำคัญที่สุดจนเรียกว่ากฎเหล็ก คือจะต้องไม่ทำด้วยปูนและเหล็ก ทำไมถึงต้องตั้งกติกาอย่างนั้น เพราะปูนและเหล็กต้นไม้กินเป็นอาหารไม่ได้ และอีกอย่างถ้าใช้ปูนและเหล็กก็เป็นการไปทำลายพื้นที่หนึ่งเพื่อมาทำลายอีกพื้นที่หนึ่ง อคติกับปูนและเหล็กหรือไม่ ไม่หรอกครับ เหล็กกับปูนเหมาะสำหรับการก่อสร้างแบบอื่น เช่น อาคาร ถนน แต่เข้ากันไม่ได้เลยกับฝายมีชีวิต
ถ้าทางราชการสร้างฝายมีชีวิตเองจะได้หรือไม่ ต้องย้ำว่าทำได้ แต่ปัญหาคือจะทำอย่างไร เพราะระบบของราชการนั้น ชาวบ้านจะไม่มีโอกาสเข้ามาร่วมมือ ความรักความสามัคคี ความผูกพันจนเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันจะเกิดขึ้นหรือไม่ ที่พวกเราทำมาแล้วและได้ผลดีที่สุดคือ ให้ชาวบ้านเริ่มก่อน แล้วทางราชการค่อยเข้ามาช่วยเหลือ เรื่องเชือก กระสอบบรรจุทราย ค่าอาหารกลางวัน ซึ่งเป็นสิ่งที่มีปัญหาในทุกๆที่ เพราะต้องใช้มากพอสมควร แต่ก็สามารถคำนวณได้
เมื่อมีสายน้ำทุกๆไม่เกิน 2 กม. แล้ว ช่วยกันสร้างทั้งข้างบนสายน้ำ กลางสายน้ำ ล่างสายน้ำประมาณ 2 กม. ต่อ 1 ตัว ช่วยกันส่งเสริมให้มีฝายมีชีวิตให้ทั่วถึงแล้ว ยังสามารถบรรเทาปัญหาน้ำท่วมได้อีกด้วย เพราะแทนที่น้ำจากต้นน้ำจะไหลลงมาพร้อมๆกันทั้งหมด ก็จะทยอยมาช้าๆ ทำให้น้ำในเมืองหรือชุมชนที่เคยถูกน้ำท่วมก็อาจไม่ท่วมหรือท่วมเพียงเล็กน้อย และน้ำจำนวนมากก็จะถูกฝายมีชีวิตเก็บกักไว้ และผลักดันให้เข้าไปยังผืนดินสองฝั่งคลอง ก็จะถูกต้นไม้ดูดขึ้นไปเก็บไว้ต่อไป ไม่ไหลลงสู่ทะเลหมดเหมือนเมื่อก่อน และเมื่อถึงหน้าแล้งน้ำเหล่านี้ก็จะค่อยๆไหลลงสู่พื้นที่ที่มีน้ำน้อยกว่าต่อไป เมื่อหน้าฝนมาถึงใหม่ก็หมุนเวียนเช่นนี้ตลอดไป
ผมจึงกล้ายืนยันว่า ถ้าเมืองคอนมีการสร้างฝายทั่วถึงทุกพื้นที่ ซึ่งมั่นใจว่าไม่เกิน 2,000 ตัว เมืองคอนเรา ก็จะประกาศเป็นเขตปลอดภัยแล้งถาวรได้แน่นอนครับ
ณัฐธนัน มีแก้ว ครูท้วม ไม้หลา 6 เมษายน 2558 วันจักรี 17.37 น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น